Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,
mam nadzieję, że obchody Bożego Narodzenia i Nowego Roku były czasem odnowienia i wzmocnienia.
Jak zapewne wiecie, Papież Franciszek zaprosił cały Kościół do podjęcia „podróży synodalnej”, której kulminacją będzie Synod Biskupów w październiku 2023r.
Jest to dla nas nowy język. Czego dotyczy? O czym mówi? Słowa „synod”, „synodal”, „synodalność” mają korzenie w starożytnych językach. Tam oznaczają „wspólne podróżowanie” i „wspólne spotkanie”. Używał ich wczesny Kościół.
Na poziomie organizacyjnym „Synody”, spotkania biskupów i innych osób od zawsze były elementem życia Kościoła. Synody były zwoływane do omówienia ważnych spraw i podjęcia ważnych decyzji. Jednak na głębszym poziomie, słowo “synod” może nam pomóc zobaczyć, czym jest Kościół. Według św. Jana Chryzostoma „Kościół” to określenie na “wspólne podróżowanie” – innymi słowy: synodalność. Kościół jest wspólnotą wierzących, organiczną całością, Ludem Bożym, Ciałem Chrystusa, „sakramentem jedności”. Kościół to my wszyscy, którzy wierzymy i jesteśmy we wspólnej podróży w czasie ku wieczności, przez wzloty i upadki historii, do niebieskiego Jeruzalem, które nam pokaże Bóg. Kościół „idzie naprzód”, jak mówi św. Augustyn, „wśród prześladowań od świata i pocieszeniem od Boga”. Poprzez swoją działalność misyjną Kościół stara się przyciągnąć do siebie całą ludzkość. Pan wyznaczył apostołów, aby przewodzili i prowadzili Kościół w Jego imieniu, zadanie przekazane biskupom i ich współpracownikom w kapłaństwie i diakonacie. Kościół ma strukturę hierarchiczną. Jednocześnie jednak można ją nazwać „synodalną”. „Wszyscy jesteśmy towarzyszami w drodze”, pisał św. Ignacy z Antiochii, „nosicielami Boga i świątyni, nosicielami Chrystusa, nosicielami rzeczy świętych”. Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za siebie nawzajem jako towarzysze podróży, dźwigając nawzajem swoje ciężary. „Jeden chrześcijanin nie jest chrześcijaninem” – pisał św. Cyprian. „W jednym Duchu, mówi św. Paweł, wszyscy zostaliśmy ochrzczeni jako jedno ciało – Żydzi lub Grecy, niewolnicy lub wolni – i wszyscy zostaliśmy napełnieni jednym Duchem”. A św. Jan: „macie namaszczenie od Świętego i wszyscy jesteście napełnieni wiedzą”. Tak więc, bez względu na różnorodność powołań i łask, urzędów i posług wśród nas, wszyscy chrześcijanie „są wezwani, każdy według swojej szczególnej kondycji, do wypełniania misji, którą Bóg powierzył Kościołowi do wypełnienie w świecie”. Niezależnie od różnorodności, łączy nas „jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, jeden Bóg i Ojciec wszystkich”. Jesteśmy członkami jednego Ciała, poruszanymi przez jednego Ducha Świętego. I z pokolenia na pokolenie, ramię w ramię podróżujemy z tego świata do Ojca.
Ojciec Święty chce, aby ta samoświadomość odrodziła się w nas. Przywołuje Sobór Watykański II i jego nauczanie. Chce, aby Kościół pracował na pełnych obrotach, aby zmobilizował swój pełny potencjał. Ma nadzieję na nową kulturę wśród nas: nie bierności, ale zaangażowania; nie izolacji, lecz współuczestniczenia, z klerykalizmem i sekciarstwem pozostawionymi w przeszłości. Jak cała ludzkość, Kościół nie ma obecnie łatwego życia. Poraniony własnymi błędami, wewnętrznie podzielony, naciskany ze strony zsekularyzowanego społeczeństwa i dotknięty na wiele innych sposobów. Pandemia również nie pomogła Kościołowi. Doświadczamy powszechnej niepewności co do przyszłości. W prostych słowach Papież chce, abyśmy odpowiedzieli na te wyzwania poprzez zbliżenie się do siebie: byśmy spotkali się razem by podróżować razem; spotkać się, by słuchać i rozeznawać. Pierwszym etapem będą spotkania w parafiach oraz w różnych wspólnotach i stowarzyszeniach w diecezji. Jesteśmy gotowi do rozpoczęcia. Zachęcam do wzięcia udziału. Nasz Diecezjalny Zespół Synodalny ciężko pracował, aby znaleźć osoby odpowiedzialne za prowadzenia dyskusji i spotkał się z entuzjastycznym odzewem. Jestem im wdzięczny! Chcemy zadać sobie pytanie, jakie jest nasze doświadczenie bycia Kościołem „synodalnym”, czego w nim brakuje i jak możemy go ulepszyć. Papież wzywa do procesu rozeznania, „który przebiega w adoracji, modlitwie i dialogu ze słowem Bożym”. Dlatego dobrze jest zacząć od wspólnego czytania Biblii i/lub adoracji eucharystycznej. Nie chodzi o forsowanie naszych własnych planów, ale o odkrywanie Pana, służąc sobie nawzajem pomocą. W Ewangeliach widzimy, jak nasz Pan współdziałał ze swoimi uczniami, a w Dziejach Apostolskich widzimy, jak wczesny Kościół reagował na pojawiające się przed nim wyzwania. Mamy nadzieję, że dzięki tym dyskusjom i dalszym spotkaniom dekanatów i diecezji do połowy sierpnia uda nam się dojść do pewnych spostrzeżeń i decyzji, a następnie podzielić się nimi z innymi diecezjami, a wreszcie z całym Kościołem.
I nie zapominajmy: jesteśmy najbardziej „synodalni”, kiedy niedziela po niedzieli spotykamy się razem, aby sprawować Eucharystię!
Nie musimy być ani cyniczni, ani ulegać złudzeniom. Bądźmy raczej realistami pełnymi nadziei. Nie chodzi o zmianę zasadniczego charakteru Kościoła ani o poddanie wszystkiego głosowaniu. Ale nie chodzi też o wspieranie status quo. Chodzi o dzielenie się tym, co jest w naszych sercach, jako członków Kościoła, i by z pomocą Ducha Świętego wyraźniej zobaczyć, do czego Pan zaprasza nas w tym czasie. Synod ma powiększyć naszą radość z bycia członkami Kościoła, leczyć rany i na nowo rozpalać zapał misyjny. W słowie “synodalność” ukryte jest greckie słowo oznaczające „drogę” (hodos). Jezus powiedział: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. Jeśli przyniesiemy wodę, On przemieni ją w wino. Niech nasze wysiłki zostaną pobłogosławione przez Boga i zjednoczą nas na drodze Chrystusa!
Z oddaniem w Chrystusie
+Hugh OSB
Modlitwa synodalna
Stoimy przed Tobą, Duchu Święty,
gdy gromadzimy się w Twoje imię.
Ty, który nas prowadzisz,
zamieszkaj w naszych sercach;
Naucz nas drogi, którą musimy iść
I jak mamy ją realizować.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie pozwól nam promować nieuporządkowania.
Nie pozwól, aby niewiedza sprowadziła nas na złą drogę,
ani stronniczość nie wpłynęła na nasze działania.
Odnajdźmy w Tobie naszą jedność
abyśmy razem podążali do życia wiecznego
i nie odstępowali od prawdy
i tego, co słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie
w jedności Ojca i Syna na
wieki wieków. Amen.
13 stycznia 2022