List pasterski do katolików w Szkocji odnośnie Okresu Bożego Narodzenia
i przywrócenia obowiązku Mszy św. w diecezjach Szkocji
W związku z pogorszeniem sytuacji epidemicznej w grudniu 2021 decyzja o zakończeniu dyspensy ogłoszona poniższym listem została zawieszona przez Konferencję Katolickich Biskupów Szkocji do odwołania.
Drodzy Bracia i Siostry,
Chrystus nam się narodził, pójdźmy z pokłonem.
Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Jest to okazja do odnowienia naszego życia rodzinnego, wyjścia do samotnych i celebrowania sedna naszej wiary: Emmanuela, Boga z nami.
Wszyscy doświadczyliśmy negatywnego wpływu pandemii na nasze wspólnotowe celebracje liturgiczne i na dostęp do sakramentów, zwłaszcza Eucharystii. Teraz, gdy coraz więcej osób uczęszcza do kościoła, biskupi Szkocji chcą zachęcić wszystkich wiernych katolików do odnowienia przymierza z Kościołem i jego kultu. Święta Bożego Narodzenia wydają się właściwym czasem, aby to zrobić. Pamiętamy, jak pasterze mówili do siebie: „Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił” (Łk 2,15). Dzieciątko w żłobie wzywa nas, abyśmy poszli z nimi.
Boże Narodzenie w tym roku wypada w sobotę. Zaraz po nim nastąpi Niedziela święto Świętej Rodziny. Dlatego gorąco zachęcamy do skorzystania z obchodów tego weekendu poprzez uczestnictwo we Mszy św. w oba dni lub przynajmniej w jeden z nich.
Często pytano nas o przywrócenie obowiązku uczęszczania na mszę w niedziele i święta nakazane. W nieustannie zmieniających się okolicznościach nie jest to łatwy osąd. Jednak dzięki wysiłkowi i rozsądkowi tak wielu nasze kościoły okazały się bezpiecznymi miejscami. Więc o ile nie zajdzie nagłe znaczne pogorszenie się sytuacji, wierzymy, że okres Bożego Narodzenia to odpowiedni moment na przywrócenie obowiązku udziału we Mszy św.
Obowiązek uczestniczenia we Mszy Świętej w niedziele i święta nakazane zostanie zatem przywrócony od niedzieli 2 stycznia, pierwszej w nowym roku. Ta niedziela zbiega się z uroczystością Objawienia Pańskiego. Będzie to dla nas okazja do przyłączenia się do mędrców w oddawaniu czci Dzieciątku Jezus.
Zgodnie z powszechnym nauczaniem Kościoła, obowiązek ten nie dotyczy osób w złym stanie zdrowia lub osób, które z innych powodów nie mogą uczestniczyć we Mszy. Ani, w kontekście pandemii, obowiązek ten nie wiąże osób, które mają objawy zakażenia wirusem lub są podatne na zachorowanie z powodu innych schorzeń, ani osób odpowiedzialnych za osoby wymagające szczególnej opieki.
Obowiązek uświęcania dnia Pańskiego poprzez uczestnictwo we Mszy nie powinien być postrzegany jako ciężar. Jest to wezwanie skierowane do naszej ludzkiej wolności i do serca każdego ochrzczonego członka Kościoła. „Jest we mnie” – powiedział św. Ignacy z Antiochii – „szmer wody żywej, który mówi: „Przyjdź do Ojca”. Obowiązek wzywa nas do przyjścia do Ojca razem z naszymi współwyznawcami, aby „słuchać słowa Bożego i brać udział w Eucharystii, przywołując mękę, zmartwychwstanie i chwałę Pana Jezusa oraz dziękując Bogu, który „zrodził [nas] do żywej nadziei przez zmartwychwstanie Chrystusa” (Sacrosanctum Concilium, 106; 1 P 1,3). Msza niedzielna może ożywić i odświeżyć naszą wiarę chrześcijańską, nasze poczucie wspólnoty i pragnienie życia jako świadkowie wiary w świecie. Dlatego Kościół traktuje ten obowiązek poważnie.
Dobrze było mieć dostęp do Świętej Liturgii online i zachęcamy tych, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy Świętej w niedziele i święta, aby nadal korzystali z takiej możliwości. Samo uczestnictwo online nie spełnia jednak obowiązku. Nic nie jest w stanie odpowiednio zastąpić rzeczywistej obecności. W centrum naszego życia chrześcijańskiego znajduje się wydarzenie, w którym Słowo staje się Ciałem i przez sakramenty zostajemy włączeni w Jego Ciało. Aby tego doświadczyć, przychodzimy do kościoła. Nasza obecna refleksja na temat synodalności kieruje nas w tym samym kierunku: jesteśmy ludem, który spotykają się razem, ponieważ razem podróżujemy.
Wykorzystajmy zatem nadchodzący okres Adwentu i Bożego Narodzenia, aby z oczyszczonymi sercami i świeżym zapałem powrócić do naszego życia sakramentalnego i liturgicznego. W czasie Adwentu i później będzie okazja do sprawowania sakramentu pojednania. A samo Boże Narodzenie to więcej niż jeden dzień. To jest sezon. Poza Bożym Narodzeniem obejmuje piękne święta Świętej Rodziny, Bożej Rodzicielki Maryi, Objawienia Pańskiego i Chrztu Pańskiego. Na półkuli północnej sezon ten przypada na ciemną i zimną porę roku. To nie przypadek. Właśnie w tym czasie, jeszcze ciemniejszym przez niepewność powodowaną wieloma różnymi sytuacjami, otrzymujemy boską energię i radość z ludzkich narodzin Boskiego Dziecka. Narodziny Chrystusa oznaczają przebaczenie naszych grzechów i odrodzenie jako dzieci Bożych. Doświadczamy, jak również nas obejmuje macierzyństwo Maryi, a podczas Objawienia Pańskiego gwiazda wiary rozświetla nasze serca. Kiedy Pan zanurza się w rzece Jordan, wody naszego chrztu mogą płynąć w naszym życiu z nową mocą. Otrzymujemy światło i siłę, aby przeżyć nowy rok w mocy Ducha Świętego.
W Liście z 9 listopada do katolików Szkocji, napisanym w trakcie konferencji klimatycznej w Glasgow, Ojciec Święty powiedział: „W tych trudnych czasach niech wszyscy wyznawcy Chrystusa w Szkocji odnowią swoje zobowiązanie do bycia przekonującymi świadkami radości Ewangelii i jej mocy niesienia światła i nadziei we wszelkich wysiłkach na rzecz budowania przyszłości sprawiedliwości, braterstwa i dobrobytu, zarówno materialnego, jak i duchowego”.
Powtarzamy te słowa, gdy wspólnie staramy się podążać Bożymi drogami i otwierać nasze serca na dar Jego Syna.
Oddani w Chrystusie
+ Hugh Gilbert, biskup Aberdeen, przewodniczący Konferencji Episkopatu Szkocji
+ Leo Cushley, arcybiskup St Andrews i Edynburga
+ Joseph Toal, biskup Motherwell
+ Stephen Robson, biskup Dunkeld
+ John Keenan, biskup Paisley
+ William Nolan, biskup Galloway
+ Brian McGee, biskup Argyll i wysp
prałat Hugh Canon Bradley, administrator archidiecezji Glasgow